نگاهی به آلبوم "دفینه" اثرِ شریف لطفی

یادداشتی به قلم "نیما جوان" به بهانهٔ انتشار آلبوم موسیقی "دفینه"

به بهانهٔ انتشارِ آلبومِ "دفینه" اثرِ جنابِ "شریف لطفی"

«چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش»

این مصرع از شعر حافظ، مصداقِ آنانی است که در این سالیان، با دغدغه و شورشان، با جانِ روشنشان، گونه‌ای از راستی و صداقت در هنر را بنا نهادند و برایش از جان و دل تلاش کردند. آنانی که رودی خوش در دست داشتند، رودی از دانش و قریحه سرشار، و راهی را طِی که نه بلکه ساختند، ساختن راهی که از اکنون گذر می‌کند و نسلِ جوان برای رسیدن به مقصد، می‌تواند در آن قدم بگذارد.

"شریف لطفی" نامِ بزرگی است که چنین راهی را در موسیقیِ ایران ساخته است و هنوز و همواره این راه، نسلِ جوان را به مقصد می‌رساند.

اینجا صحبت از بنیانگذاری است، بنا نهادن برای نسل‌ها، جنابِ "شریف لطفی" بنیانگذارِ دانشکدهٔ موسیقیِ دانشگاهِ هنرِ تهران است. همین کافی است تا به ابعادِ ایشان در جامعهٔ موسیقیِ سرزمینمان پی ببریم.

او آهنگساز، نوازندهٔ هورن، پداگوژیستِ موسیقی و رهبر ارکستر است.

و نیز او معلمِ تمام دوران‌ها خواهد بود و هست.

قطره‌ای از دریای ایشان بر شمردیم و اما اکنون به اثرِ ایشان، "دفینه" که ساخته‌های ایشان در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ شمسی است خواهیم پرداخت.

"دفینه" آلبومی است مشتمل بر یازده قطعه به آفرینشِ جنابِ "شریف لطفی".

این اثر نمونهٔ روشنی است از دانش و ذوقِ موسیقایی، اثری پیچیده و ساده، سهل و ممتنع. یادآورِ دورانی نه چندان دور که گوش و روانِ مخاطب ارزشی والا داشت و آهنگساز تمامِ تعهد خود را به کار می‌بست برای نوازشِ روحِ مخاطب.

اثری مبتنی بر موسیقیِ کلاسیک با اشرافِ جنابِ لطفی به موسیقیِ ایرانی، همنشینیِ سازهای کلاسیک و ایرانی در این آثار ستودنی است.

ایجاد و آفرینشِ بستری ارکسترال با بالهایی از جنسِ موسیقیِ کلاسیکِ ایرانی، شنونده را در عطرِ گل‌های یاسِ پیچِ امین‌الدوله مست و رها به دستِ نسیم می‌سِپُرَد.

قطعاتی که در آلبومِ "دفینه" می‌شنوید عبارتند از: نسیم، خیال، افق، سایه، مرداب، شالیزار، سه‌گاه(برای ارکستر سمفونیک با همراهیِ پیانو و تار)، رویا، سلوک، سکوت و ماهورِ رِنگی (برای ارکستر سمفونیک).

آلبوم دارای قطعه‌ای با کلام است به خوانندگیِ جنابِ "جمال‌الدین منبری" و شعری از جنابِ "احمد عزیزی" با این مطلع: "یاس در هر جا نویدِ آشتی است/یاس دامانِ سپیدِ آشتی است"

پیوند بین شعر و موسیقی، چنان درست در این اثر اتفاق افتاده است که عطر یاس از میان نغمه‌ها به مشام می‌رسد و طنین صدای نجیب و عاشقِ جنابِ منبری که یادآورِ عصرِ طلاییِ دههٔ شصت است در گوش می‌پیچد و لطافت یاس را در روح و روان جاری می‌سازد. تمامِ این‌ها اغراق نبود، شاهدِ من بر این ادعا، خودِ این قطعه است، در فَراز کنید و بشنوید.

این اثر از حضورِ نوازندگان و خوانندگانی همچون ابراهیم لطفی (ویولن)، عباس ظهیرالدینی (ویلنسل)، سعید اتوت (کلارینت)، فرشید حفظی فرد (اُبوا)، رضا صنعتی نژاد (فاگوت)، شریف لطفی و حسین میرزایی (هورن)، مهرداد دلنوازی و شهریار فریوسفی (تار)، عبدالنقی افشارنیا (نی)، هومن خلعتبری و شریف لطفی (پیانو)، محمود منتظم صدیقی (سازهای کوبه‌ای)، فریبا اسدی و سیامک علیقلی (آوا)، بهره برده است.

در آخر به نقشِ پر رنگ و موثرِ جناب علی جعفری پویان، نوازندهٔ شهیر ویولن و دبیرِ هنری سال‌نوای موسیقیِ ایران اشاره می‌کنم که با عشقِ او به استاد و معلمِ خود و همتِ بلندش در چراغداریِ فرهنگِ موسیقاییِ این سرزمین، این اثر به انتشار رسید و بر روی سایتِ بیپ تونز قابل شنیدن است و نیز توسط نشرِ زنگ رکوردز در پلتفرم های جهانیِ موسیقی قابل دسترس است.

نشر این اثر در ایران توسط نشر و پخش جوان صورت گرفته است.

با سپاس از شما فرهیختگان که با رعایت کپی رایت، حامی و نگهبانِ موسیقی هستید.

نیما جوان