پس از دو سال، نوای موسیقی در تالار وحدت طنین‌انداز شد

‎به گزارش سال‌نوای موسیقی ایران، همزمان با چهلمین روز درگذشت پورنگ پورشیرازی، نوازنده برجسته کنترباس، پس از حدود دو سال، با حضور مخاطبان نوای موسیقی در تالار وحدت طنین‌انداز شد و رکوییم موتسارت به یاد درگذشتگان هنر ایران اجرا شد.
در این برنامه که به کوشش جمعی از نوازندگان و خوانندگان موسیقی کلاسیک، به رهبری بردیا کیارس و با حضور ارسلان کامکار به‌عنوان کنسرت‌مایستر برگزار شد، حسین علیزاده و فاطمه معتمدآریا درباره همدلی و اتحادِ هنرمندان سخنرانی کردند.

در نخستین کنسرت تالار وحدت که پس از حدود دو سال سکوتِ اجباریِ دوران پاندمی کرونا برگزار شد، حسین علیزاده، موسیقی‌دان برجسته کشورمان در بخشی از سخنان خود گفت:
ما همه یک خانواده هستیم. پورنگ پورشیرازی کسی بود که‌ رفتنش باعث شد این خانواده دور هم جمع شود و از پورنگ‌های موسیقی و‌ سینما و‌ همه‌ی هنرها یاد بشود.
چیزی که به نظرم خیلی اهمیت دارد این است که شاید کم کم به حدود نیم قرن می‌رسد که با مسائلی در موسیقی گریبانگیر هستیم که برای درست شدن و یا پیشنهاد راهی برای حل مشکلات آن، شاید دیر باشد. مثل اینکه بار خودمان را خودمان باید ببندیم. ما یک ثروت عظیمی در دست داریم که آن موسیقی، قلب و عشقمان است.
علیزاده تأکید کرد: تمام دوستان و همکاران من سالیانِ سال از خودشان مایه گذاشتند. می‌دانید؛ آدم در خانه‌اش مجبور باشد با یک سری مسائل بجنگد تا بتواند یک چیزی را حفظ کند.
خیلی ‌وقتها در سفرهای خارجی با همکاران غیر ایرانی برخورد می‌کنیم، باور ندارند که ما موسیقی را اینجا با چنگ و دندان حفظ می‌کنیم، کار می‌کنیم، عشق می‌ورزیم و مردم چقدر ما را حمایت می‌کنند.
در این سال‌ها یک امر خیلی به ما کمک می‌کرد. چرا راستی ما این‌قدر امیدواریم؟! وقتی که پیچ رادیو تلویزیون را باز می‌کنید شاید خیلی امیدوار نباشید ولی من فکر می‌کنم آن چیزی که هنر به ما یاد داد این است که به خودمان متکی باشیم. ما هنری را در دست داریم که از هر سلاحی قوی‌تر است و این هم، در تمام دنیا ثابت شده است و ابزاری در دست داریم که ماندگارترین است...
تمام این سال‌هایی که گذشت خیلی‌ها نمی‌فهمیدند چرا ما عاشق هستیم، چون اصلاً از عشق چیزی نمی‌فهمند...
من فکر می‌کنم که طی بحث‌هایی که اخیراً در ارتباط با موسیقی شده، آنقدر مخالفان موسیقی به نظرِ من قابل نیستند که حرفی ازشون زده بشود، ولی چیزی که خیلی اهمیت دارد همبستگی هنرمندان است. امشب ما اینجا، همه حرف‌های هم را می‌فهمیم و همه صمیمیت و احترام خاصی داریم که به این‌جا آمده‌ایم.
یکی از بهترین اتفاقات این است که از هنرمندان با ابزار خودشان و موسیقی یاد کرد که امشب اجرا می‌شود. تمام دوستان جوانی که در این ارکستر جمع هستند و بردیا کیارس که همت کرده تا این مراسم انجام شود، برای یک ابراز همدردی و همدلی دور هم جمع شده‌اند و یک وحدتی شکل گرفته که باید بین هنرمندان باشد.

علیزاده تأکید کرد: در هر دوره تاریخی، هر جمعیتی که همیشه با هم متحد بوده‌اند، ضربه پذیری آنها کمتر بوده است و ما در اینجا پشتیبان بسیار بزرگی به اسم موسیقی داریم. موسیقی برای ما هنرمندان جزو مقدساتمان است. در اتفاقات تلخ اخیر، بهترین کاری که می‌شد انجام داد، این بود که با زبان موسیقی باید همدردی می‌کردیم. امشب یک نمونه خوب و یک اتفاق بسیار مثبت است. من از همه هنرمندان جوان می خواهم امشب را الگو قرار دهند و اگر در هر شرایطی چند سال دیگر عده‌ای نبودند، به هرحال مرگ یک پدیده طبیعی است، باز هم همبستگی خود را حفظ کنند.
حسین علیزاده در بخش دیگر سخنان خود گفت:
اگر به موسیقی توهین می‌شود به همه ما توهین می‌شود. ما در دنیا کشورهای اسلامی زیادی داریم که در هیچ کدام از آنها موسیقی را حذف نمی‌کنند. حتی طالبان هم فکر می‌کنم کم‌کم دانشگاه موسیقی تأسیس کند، چون باید حیات داشته باشد. وقتی می‌خواهد حاکم باشد یه یک چیزهایی باید تن بدهد. امروز قرن بیست‌ویکم هست و دنیا درگیر مسائل دیگر است... و ما تازه بیاییم سرِ بود و نبودِ موسیقی صحبت کنیم!
آیا در این مملکت قانون وجود دارد که هرکسی به خودش اجازه بدهد به موسیقی و موسیقی‌دان توهین کند ولی اگر یک موسیقی‌دان به یک روحانی فقط نظرش را بگوید که حرف شما درست نیست ممکن است امنیت قضایی نداشته باشد...
آن چیزی که در این دوران ثابت شده این است که ما با نیروی عشق مردم سر پا هستیم و کار می‌کنیم. ما یک نیروی عظیمی پشتِ سرِ خودمان داریم که مردم هستند. باید واقعا قدردان مردم بود که چقدر طی این سال‌ها پشتیبانی کردند به هنرمند خود انرژی و نیرو دادند، همانطور که هنرمندان به آنها عشق دادند. چیزی که خیلی نتیجه مثبت دارد این است که فکر نکنیم تنها هستیم بدانیم سلاح ما عشق است. اگر در تمام دنیا این مسئله درک شد، خوشبختی برای تمام ملت ها هست. اگر از موسیقی که روح انسان است، غافل شویم آن جامعه مریض می‌شود.

کسانی که به این مسأله شک می‌کنند واقعاً مریض هستند و باید معالجه بشوند. البته بعضی امراض معالجه‌پذیر نیست. هنوز هیچ واکسنی برای افرادِ ضد موسیقی درست نشده... منتظر نباشیم درست بشود، ما با ایمان کار خودمان را انجام می‌دهیم...
این موسیقی‌دان در بخش دیگری از سخنانش گفت: برخی از مسئولان وقتی قرار است به موسیقی توجه کنند، به آن چیزی از موسیقی می‌پردازند که جنبه هنری ندارد و یا ارزش خاصی ندارد. البته همه نوع از موسیقی از مردمی و سرگرم کننده گرفته تا هنری می تواند در یک جامعه نرمال جریان داشته باشد ولی نمی‌دانم چرا اغلب موسیقی‌ای که جنبه هنری و تفکری دارد دارای مشکل است. آیا تا به حال شده به طور آزاد یک موسیقی‌دان عقاید خود را در رسانه ملی خود بگوید؟ هر کسی که بخواهد صحبتی داشته باشد باید همه حرف هایش چک شود و به گونه‌ای صحبت کند که مسئولان خوششان بیاید و نمی‌تواند از حیثیت موسیقی خود دفاع کند.
متأسفم برای مسئولینی که بعد از این همه سال هنوز نمی‌دانند موسیقی یعنی چه و به راحتی می‌توانند به این هنر و هنرمندان توهین کنند...
حسین علیزاده در پایان ضمن تشکر از هنرمندان گفت: هنر پایدار خواهد بود به خصوص با نسلی که این سال‌ها تربیت شده، یکی از نمونه‌هایش شرکت کنندگان در جشنواره جوان است. فکر میکنم موسیقی چه قدرتی داشته که از لابه‌لای این همه مشکلات چه نیرویی در نسل جوان موسیقی به‌وجود آمده است... به امید روزی که همین جوان‌ها بهترین‌های هنر این مملکت را به‌وجود بیاورند و هنر و هنرمند را سرافراز کنند.

فاطمه معتمدآریا، بازیگر سینمای ایران نیز در سخنانی گفت:
راست می‌گویند که دوران هیچ منزلتی به اندازه هنر پایدار نیست؛ به خصوص هنر موسیقی که تاج سر آفرینش است. امشب همه ما اینجا هستیم، تنها به دلیل همتی که این مجموعه موسیقی انجام داده و هیچ هنرِ دیگری، این قدرت را نداشته است.
او با اشاره به بزرگداشت درگذشتگان هنر ایران در دوران کرونا که محوریت اجرای این برنامه را تشکیل می‌داد، تاکید کرد:
این همدلیِ امشب ما به دلیل وجود افرادی بوده است که هنرشان تاج سرِ هنر این مملکت است. افرادی که هر پنجه و نوای برآمده از سینه آنها و هر حرکت و فکرشان، جز عشق، مهر و دوستی چیزی در این مملکت نپراکنده است. چیزی که امشب در اینجا اتفاق افتاده است، جدا از ادای احترام به کسانی که عزیزان ما بوده و از دست رفته اند، نشان از همدلی و دوستی ما دارد.

این برنامه که به رهبری «بردیا کیارس» و با همراهی «ارسلان کامکار» کنسرت مایستر، «سحر انزلی» رهبر گروه کر هاسمیک کاراپتیان، «مهدی قاسمی» رهبر گروه کر شهر تهران، «میلاد عمرانلو» رهبر گروه کر تنال و نوازندگان و خوانندگان کر ارکسترها برگزار شد، در ساعت ۲۱ شب پنجشنبه دوم دی‌ماه از وب‌سایت بنیاد رودکی و وب‌سایت هفتدانگ برای علاقه‌مندان پخش خواهد شد.
‌
‎عکاس: کامبیز باقری